Quippe: habes enim a rhetoribus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Duo Reges: constructio interrete. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

• Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
• Quid censes in Latino fore?
• Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
• Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

1. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
2. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
3. Polycratem Samium felicem appellabant.
4. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
5. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Restatis igitur vos;

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Bork

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Quibusnam praeteritis? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Summus dolor plures dies manere non potest?

Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas
appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam,
fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et
progressionem persecuti sunt.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Bork Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Sint modo partes vitae beatae. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.